การบาดเจ็บ

การบาดเจ็บ ส่วนบุคคลเป็นความเสียหายที่มีนัยสำคัญต่อร่างกายของผู้เสียหายซึ่งถูกทำร้ายร่างกายหรือประสบอุบัติเหตุไม่มากก็น้อย. ความเสียหายนี้เกี่ยวข้องกับความสมบูรณ์ทางร่างกายและจิตใจของเหยื่อ. เพื่อให้ผู้พิพากษารับรู้ถึง การบาดเจ็บ ทางร่างกายและให้ค่าชดเชย, จำเป็นที่ผู้เสียหายจะต้องพิสูจน์การมีอยู่ของการเชื่อมโยงที่แยกจากกันไม่ได้, หรือที่เรียกว่าการเชื่อมโยงเชิงสาเหตุ,ระหว่างการบาดเจ็บกับอุบัติเหตุที่ทำให้เกิด การบาดเจ็บ.

ในประเทศไทย, ศาลไทยกำหนดจำนวนเงินค่าเสียหายที่จะได้รับตามความร้ายแรงของการกระทำโดยมิชอบ. โดยจำนวนเงินมักจะน้อยกว่าที่ได้รับในตะวันตก. วัตถุประสงค์ของการดำเนินคดีเกี่ยวกับ การบาดเจ็บ ส่วนบุคคลคือเพื่อให้แน่ใจว่าผู้บาดเจ็บได้รับการชดเชยสำหรับการสูญเสียของเขาหรือเธอ. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง, ศาลพยายามจัดวางเหยื่อให้อยู่ในตำแหน่งที่พวกเขาควรจะได้รับหากอาการบาดเจ็บไม่เกิดขึ้น. ด้วยเหตุนี้, ศาลไทยจึงชดเชยเฉพาะการสูญเสียที่จับต้องได้เท่านั้น. จำนวนเงินชดเชยอาจรวมถึงจำนวนเงินที่วัดได้สำหรับการสูญเสียหรือความเสียหายต่อทรัพย์สิน. นอกจากนี้ยังรวมถึงค่ารักษาพยาบาลเช่นเดียวกับการสูญเสียรายได้ในอดีตและในอนาคตหากการกระทำโดยมิชอบส่งผลให้ผู้เสียหายไม่สามารถทำงานบางส่วนหรือทั้งหมดได้.