ภาษีหัก ณ ที่จ่าย

ดังที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้, กฎหมายกำหนดให้บริษัทที่ประกอบกิจการในประเทศไทยต้องเสีย ภาษีหัก ณ ที่จ่าย เมื่อจ่ายเงินเดือนให้พนักงาน, จ่ายเงินให้ผู้ให้บริการ, หรือจ่ายกรรมสิทธิ์หรือรายได้ค่าเช่า. ให้กับผู้รับผลประโยชน์. จำนวนเงินที่หัก ณ ที่จ่ายคือเครดิตภาษีเงินได้ที่ผู้รับผลประโยชน์ต้องจ่ายในระหว่างปี.

เราขอยกตัวอย่างเพื่อให้เห็นภาพระบบ ภาษีหัก ณ ที่จ่าย มากขึ้น:

สมมติว่าบริษัทจ่ายเงินรวม 107,000 บาทให้กับสำนักงานบัญชีสำหรับบริการตรวจสอบบัญชี. อัตราที่ใช้สำหรับค่าธรรมเนียมวิชาชีพกับบริษัทไทยคือ 3%. ภาษีหัก ณ ที่จ่าย จะใช้ก่อนการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม. ในกรณีนี้, ค่าบริการบัญชีไม่รวมภาษีมูลค่าเพิ่มคือ 100,000 บาท. ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คือ 3%, จำนวนเงินที่บริษัทเรียกเก็บคือ 3,000 บาท. สำนักงานบัญชีจะไม่ได้รับเงิน 107,000 บาท แต่จะได้รับเพียง 104,000 บาทหลังจากหัก ภาษี ณ ที่จ่าย โดยลูกค้า. จำนวนเงินที่ถอนออกจะถูกเครดิตในระหว่างการประกาศภาษีของสำนักงานบัญชี.

ลูกค้าชำระภาษีนิติบุคคลบางส่วนในนามของสำนักงานบัญชี. ลูกค้าที่ชำระเงินจะต้องชำระ ภาษีหัก ณ ที่จ่าย เพื่อออกหนังสือรับรองการหักภาษีเป็นหลักฐานการหัก.

บริษัทต้องชำระ ภาษีหัก ณ ที่จ่าย ในกรณีดังต่อไปนี้: