สัญญารักษาความลับทางธุรกิจ

สัญญารักษาความลับทางธุรกิจ เป็นเอกสารลายลักษณ์อักษรซึ่งผู้มีโอกาสเป็นผู้ซื้อตกลงว่าจะใช้ข้อมูลที่ได้รับเฉพาะในบริบทของโครงการเพื่อเข้าถึงบริษัทเท่านั้น, และจะไม่เปิดเผยข้อมูลที่ได้รับไปยังบุคคลที่สาม, ไม่สื่อสารต่อข้อมูลที่ได้รับแก่บุคคลอื่นที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่ให้คำแนะนำ, ไม่ใช้ข้อมูลที่ได้รับมาเพื่อก่อความเสียหายให้แก่บริษัท, และจะส่งคืนข้อมูลทั้งหมดที่ได้รับโดยไม่เก็บสำเนาทางกายภาพหรือดิจิทัลในกรณีที่โครงการล้มเหลว.

นอกจากนี้ยังสามารถรวมข้อตกลงที่จะไม่ชักชวนหรือพยายามชักจูง โน้มน้าวพนักงานของบริษัท. ข้อตกลงนี้เป็นที่เข้าใจได้ง่ายเพราะผู้ทำสัญญา,จะรู้ว่าใครคือพนักงานคนสำคัญของบริษัท,ผ่านข้อมูลส่วนตัวที่มี. โดยการลงลายมือชื่อใน สัญญารักษาความลับทางธุรกิจ ,ผู้ทำสัญญามักรับทราบถึงลักษณะข้อมูลที่เป็นความลับที่ได้รับและข้อเท็จจริงที่ว่าบริษัทจะได้รับอันตรายหากไม่ปฏิบัติตาม สัญญารักษาความลับทางธุรกิจ .

ในการทำธุรกิจ, การรักษาความลับเป็นสิ่งสำคัญ. เทคโนโลยีใหม่, กลยุทธ์ทางธุรกิจ, ข้อมูลทางการเงิน, นวัตกรรมทางเทคนิค, ข้อมูลส่วนบุคคล, ข้อมูลที่ละเอียดอ่อน โดยเฉพาะเกี่ยวกับการแข่งขัน. ในบริบทของความสัมพันธ์ทางธุรกิจ, ข้อมูลดังกล่าวมักจะถูกเปิดเผย, อย่างน้อยก็บางส่วน, เพื่อให้การเจรจามีประสิทธิภาพ.

ดังนั้น, ในระหว่างการพูดคุยกับคู่ค้า, ผู้ซื้อ, หรือผู้มีโอกาสเป็นนักลงทุน, อาจจำเป็นต้องตรวจสอบดุลยพินิจของผู้ติดต่อ. อันที่จริง, บริษัทไม่อาจเสี่ยง หากบุคคลที่สามที่กำลังเจรจาด้วยอาจหยุดการเจรจาและเปิดเผยข้อมูลที่ละเอียดอ่อนต่อการแข่งขันหรือใช้ข้อมูลภายในเพื่อประโยชน์ของตน. การเปิดเผยความลับดังกล่าวสามารถทำให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรม, ทำลายกฎของจรรยาบรรณวิชาชีพเฉพาะสำหรับวิชาชีพ, หรือการคุ้มครองต่างๆ ตามกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและทรัพย์สินทางอุตสาหกรรม, อีกทั้ง สิ่งนี้อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อบริษัทแล้วในภายหลัง, หากป้องกันไม่เพียงพอ.